Ιστορικό

Τον Δεκέμβριο εκδόθηκε ο αναθεωρημένος κανονισμός 883/2013 (ο λεγόμενος κανονισμός OLAF). Καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο η OLAF θα λειτουργεί συμπληρωματικά με τους εισαγγελείς της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO), ώστε να διασφαλίζεται επαρκής προστασία της χρηματοδότησης της ΕΕ.

Τον Ιούνιο, η OLAF υπέστη σημαντική αναδιοργάνωση. Η νέα δομή εσωτερικής οργάνωσης: 

• συνδέει τις γνώσεις που διαθέτει η OLAF στο πλαίσιο της στρατηγικής για την καταπολέμηση της απάτης με τις πληροφορίες που συλλέγονται στο πλαίσιο των ερευνών και των επιχειρήσεών της·
• καθιστά δυνατή την ευελιξία και την ικανοποιητική ιεράρχηση των ερευνών και των στρατηγικών καθηκόντων·
• ενισχύει τις σχέσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη, την επικοινωνία και τις δραστηριότητες προβολής·
• ενισχύει τον στρατηγικό ρόλο της ανάλυσης δεδομένων και των πληροφοριών στην OLAF·
• προσαρμόζεται στις εκάστοτε επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας σε εύθετο χρόνο.

Τον Νοέμβριο, η ΕΕ εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 2017/1939 για τη σύσταση Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO), μιας ανεξάρτητης και αποκεντρωμένης εισαγγελικής αρχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αρμοδιότητα τη διερεύνηση, τη δίωξη και την παραπομπή ενώπιον της δικαιοσύνης εγκλημάτων εις βάρος του προϋπολογισμού της ΕΕ. Θεσπίζει ένα σύστημα κοινών αρμοδιοτήτων μεταξύ της EPPO και των εθνικών αρχών για την αντιμετώπιση τέτοιων υποθέσεων.

Τον Ιούλιο, η ΕΕ εξέδωσε την οδηγία σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης («οδηγία ΠΟΣ»). Στόχος της είναι η δημιουργία ενός ισχυρότερου και πιο εναρμονισμένου συστήματος, με ελάχιστους κοινούς κανόνες, για την καταπολέμηση του εγκλήματος κατά του προϋπολογισμού της ΕΕ. Η εφαρμογή του ποινικού δικαίου, τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ και τα χρήματα των φορολογουμένων μπορούν να προστατεύονται καλύτερα σε ολόκληρη την ΕΕ.

2015

Μετά από τη διοικητική αναδιάρθρωση στην οποία προέβη η Επιτροπή Γιούνκερ, η γενική διεύθυνση Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων (ΓΔ ECFIN) ανέλαβε από την OLAF την αρμοδιότητα του τομέα της προστασίας του ευρώ.

2013

Την 1η Οκτωβρίου 2013, τέθηκε σε ισχύ ο κανονισμός αριθ. 883/2013 σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιεί η OLAF. Ο εν λόγω κανονισμός επέφερε σημαντικές αλλαγές στο έργο της OLAF και στις σχέσεις της με τους ενδιαφερόμενους φορείς. Καθορίζει επίσης τα δικαιώματα των ενδιαφερομένων, καθιερώνει μια ετήσια ανταλλαγή απόψεων μεταξύ της OLAF και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και ζητά από κάθε κράτος μέλος να συστήσει μια υπηρεσία συντονισμού της καταπολέμησης της απάτης.
 
Εκδόθηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις διαδικασίες έρευνας

2012

Την 1η Φεβρουαρίου 2012 έγιναν σημαντικές αλλαγές στην εσωτερική οργάνωση και τις διαδικασίες ερευνών της OLAF, με στόχο κυρίως την καλύτερη διεξαγωγή των ερευνών και τη μεγαλύτερη συμβολή της OLAF στις πολιτικές καταπολέμησης της απάτης.

2011

Εγκρίθηκε μια νέα στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Ο Giovanni Kessler διορίστηκε γενικός διευθυντής της OLAF.

2010

Δρομολογήθηκε από την OLAF ένα νέο διαδικτυακό εργαλείο, το Σύστημα Κοινοποίησης Απάτης, (FNS), το οποίο επιτρέπει στους πολίτες να διαβιβάζουν μέσω διαδικτύου πληροφορίες σχετικά με πιθανές περιπτώσεις διαφθοράς και απάτης.

2006

Το 2006 ήταν το πρώτο έτος κατά το οποίο ο αριθμός των ερευνών που διεξήγαγε η OLAF για λογαριασμό της ισούται με τον αριθμό των υποθέσεων στις οποίες η OLAF συνέδραμε τις αρχές των κρατών μελών.

Η OLAF προέβη σε μεγάλη εσωτερική αναδιοργάνωση ώστε να ενισχυθεί το επιχειρησιακό της έργο, να βελτιωθεί η ενδοϋπηρεσιακή επικοινωνία και να ενισχυθεί η διοικητική ικανότητα.

2004

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα κατάρτισε το πρόγραμμα Hercule για την προώθηση δράσεων που αποσκοπούν στην προστασία των οικονομικών συμφερόντων της.

2000

Ο Franz-Hermann Brüner διορίστηκε ιδρυτικός γενικός διευθυντής της OLAF.

1999

Μετά τα γεγονότα που οδήγησαν στην παραίτηση της Επιτροπής Σαντέρ, υποβλήθηκαν προτάσεις για τη σύσταση μιας νέας υπηρεσίας καταπολέμησης της απάτης (OLAF) με μεγαλύτερες εξουσίες διενέργειας ερευνών. Απόρροια των προτάσεων αυτών ήταν:

• η σύσταση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) με ανεξάρτητη εντολή έρευνας (απόφαση 1999/352)
• οι γενικοί κανόνες που διέπουν τις έρευνες της OLAF (κανονισμός 1073/1999)
• η συμφωνία για εσωτερικές έρευνες εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.

1995

Η UCLAF εξουσιοδοτήθηκε να ξεκινά έρευνες με δική της πρωτοβουλία βάσει πληροφοριών από διάφορες πηγές. Επιβλήθηκε σε όλες τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η υποχρέωση να ενημερώνουν την UCLAF όταν υποψιάζονται περιπτώσεις απάτης σε τομείς της αρμοδιότητάς τους.

1993

Οι αρμοδιότητες της UCLAF επεκτάθηκαν σταδιακά μετά από συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

1988

Δημιουργήθηκε ειδική ομάδα «Μονάδα Συντονισμού για την Καταπολέμηση της Απάτης» (UCLAF), η οποία υπάγεται στη Γενική Γραμματεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η UCLAF συνεργάστηκε με τις αρμόδιες υπηρεσίες των κρατών μελών για την καταπολέμηση της απάτης και παρείχε τον απαραίτητο συντονισμό και βοήθεια για την αντιμετώπιση της διακρατικής οργανωμένης απάτης.