Podstawę prawną dla zwalczania nadużyć finansowych stanowi art. 325 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zastępujący art. 280 Traktatu WE).
1. Utworzenie urzędu OLAF
- Decyzja 1999/352/WE, EWWiS, Euratom z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiająca Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych
Zmiany:
- Decyzja Komisji 2013/478/UE z dnia 27 września 2013 r.
- Decyzja Komisji (UE) 2015/512 z dnia 25 marca 2015 r.
- Decyzja Komisji 2015/2418 z dnia 18 grudnia 2015 r.
2. Rola OLAF-u – dochodzenia administracyjne i współpraca z Prokuraturą Europejską (EPPO)
W wymienionych poniżej rozporządzeniach i porozumieniach określono główne zadania i kompetencje urzędu w zakresie prowadzenia dochodzeń administracyjnych. Są to dochodzenia (dotyczące interesów finansowych UE) prowadzone w państwach członkowskich i dochodzenia obejmujące personel instytucji UE.
Najnowsze zmiany przewidują ścisłą współpracę z EPPO w oparciu o komplementarność, wymianę informacji i unikanie powielania wysiłków. W zmienionym rozporządzeniu usprawniono również sposób prowadzenia dochodzeń przez OLAF, a mianowicie poprzez usprawnienie przepisów dotyczących kontroli na miejscu i inspekcji, wprowadzenie przepisów dotyczących dostępu do informacji o rachunkach bankowych oraz zapewnienie większych gwarancji dla osób objętych dochodzeniami prowadzonymi przez OLAF.
- Wersja skonsolidowana rozporządzenia nr 883/2013 dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez OLAF po zmianach wprowadzonych rozporządzeniem (UE, EURATOM) 2016/2030 oraz rozporządzeniem (UE, Euratom) 2020/2223.
- Rozporządzenie (UE, Euratom) 2020/2223 zmieniające rozporządzenie nr 883/2013 w odniesieniu do współpracy z Prokuraturą Europejską i skuteczności dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych – zobacz również komunikat prasowy oraz pytania i odpowiedzi
- Rozporządzenie (UE, EURATOM) 2016/2030 zmieniające rozporządzenie nr 883/2013 w odniesieniu do sekretariatu Komitetu Nadzoru Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2017 r.
- Rozporządzenie (UE, EURATOM) nr 883/2013, które weszło w życie 1 października 2013 r., zastąpiło rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 oraz rozporządzenie (EURATOM) nr 1074/1999 i zostało zmienione rozporządzeniem (UE, EURATOM) 2016/2030
- Wniosek w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 883/2013 w odniesieniu do powołania kontrolera gwarancji proceduralnych
- Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 25 maja 1999 r. w szczególności dotyczy dochodzeń prowadzonych w instytucjach i organach UE
- Decyzja Komisji (WE, EWWiS, Euratom) nr 396/1999 dotycząca zasad i warunków dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez OLAF
- Instrukcje OLAF-u dla pracowników dotyczące postępowań dochodzeniowych
- Decyzja Komisji (UE) 2018/1962 ustanawiająca przepisy wewnętrzne dotyczące przetwarzania danych osobowych przez OLAF
3. Horyzontalne przepisy unijne dotyczące kontroli i inspekcji na miejscu w państwach członkowskich
- Rozporządzenie Rady nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. Jego uzupełnieniem jest rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r.
4. Przepisy sektorowe UE
Poniższe rozporządzenia zawierają przepisy dotyczące zapobiegania nieprawidłowościom i ich wykrywania.
- Zasoby własne UE: rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 609/2014 (weszło w życie dnia 1 stycznia 2014 r., wersja skonsolidowana, ze zmianami wprowadzonymi rozporządzeniem (UE, Euratom) 2016/804). Rozporządzenie nr 1150/2000 (zmienione rozporządzeniem nr 2028/2004 i rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 105/2009)
- Wzajemna pomoc administracyjna: rozporządzenie (WE) nr 515/97 zmienione rozporządzeniami (WE) nr 766/2008 i (UE) 2015/1525. Główne elementy rozporządzenia (UE) 2015/1525. Wersja skonsolidowana rozporządzenia (WE) 515/97
- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/757 z dnia 3 lutego 2016 r. określające działania związane ze stosowaniem przepisów dotyczących rolnictwa, które wymagają wprowadzenia informacji do Systemu Informacji Celnej
- Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/346 z dnia 10 marca 2016 r. określające pozycje, które mają być zawarte w systemie informacji celnej
- Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/345 z dnia 10 marca 2016 r. określające częstotliwość zgłaszania danych dotyczących statusu kontenera (CSM), format tych danych i metodę ich przekazywania
- Instrukcje dla przewoźników morskich w odniesieniu do dopełnienia obowiązku zgłaszania komunikatów dotyczących statusu kontenera (KSK) zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 515/97 zmienionego rozporządzeniem (UE) 2015/1525
- Załącznik zawierający kody CN do Instrukcji dla przewoźników morskich w odniesieniu do dopełnienia obowiązku zgłaszania komunikatów dotyczących statusu kontenera (KSK) zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 515/97 zmienionego rozporządzeniem (UE) 2015/1525
- Wykaz krajowych władz sporządzony zgodnie z przepisem w art. 29 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97. Wykaz A (CIS i FIDE), wykaz B (dostęp do zbioru danych CSM) i wykaz C (dostęp zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu) – Sprostowanie (najnowsze aktualizacje dotyczące zbioru CSM: Komisja Europejska [DG TAXUD A.3, DG ENV F.3], Wspólne Centrum Badawcze [Dział E.5]. Aktualizacje te zostaną uwzględnione w następnym sprostowaniu.)
- Wykaz krajowych władz sporządzony zgodnie z przepisem w art. 30 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 – Sprostowanie
- Klauzule umowne o ochronie danych w związku z porozumieniem administracyjnym – wykaz państw trzecich, które wyraziły zgodę na te klauzule: Turcja, Serbia, Macedonia Północna.
- Wspólna polityka rolna (WPR – obejmuje m.in. Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) i Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)): art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 (zmienionego dnia 1.1.2014 r.) oraz, dla okresu programowania 2007–2013, art. 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r.
- Europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne: przepisy dotyczące kontroli wewnętrznych oraz audytów i kontroli na miejscu w odniesieniu do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego: art. 72–75 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 (zmienionego dnia 14.12.2016 r.). Jeśli chodzi o poprzedni okres programowania, w odniesieniu do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności zob. art. 70–73 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006 (ostatnio zmienionego dnia 21.12.2013 r.).
- Wydatki bezpośrednie: rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012
5. Powiadamianie o nieprawidłowościach
Obszary polityki:
Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji i Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich
Okres programowania 2021–2027:
Okres programowania 2014–2020:
Okres programowania 2007–2013:
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, Europejski Fundusz Społeczny, Fundusz Spójności i Europejski Fundusz Morski i Rybacki
Okres programowania 2021–2027:
- art. 69 i załącznik XII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060
Okres programowania 2014–2021:
Okres programowania 2007–2013 (fundusze strukturalne i Fundusz Spójności):
- art. 27–36 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1828/2006
Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym
Okres programowania 2021–2027:
- art. 69 i załącznik XII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 (w tym okresie programowania Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym został włączony do Europejskiego Funduszu Społecznego Plus)
Okres programowania 2014–2020:
Fundusze przeznaczone na sprawy wewnętrzne
Okres programowania 2021–2027 (Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Instrument Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej):
- art. 69 i załącznik XII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060
Okres programowania 2014–2020 (Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, instrument na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego):
Okres programowania 2007–2013 (Europejski Fundusz na rzecz Uchodźców, Fundusz Granic Zewnętrznych, Europejski Fundusz Powrotów Imigrantów i Europejski Fundusz na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich):
- art. 27–30 decyzji Komisji (WE) nr 22/2008
- art. 27–30 decyzji Komisji (WE) nr 456/2008
- art. 27–30 decyzji Komisji (WE) nr 457/2008
- art. 27–30 decyzji Komisji (WE) nr 458/2008
Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA)
Okres programowania 2021–2027 IPA III:
- art. 13 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1529
- decyzja Komisji ustanawiająca wzór ramowej umowy o partnerstwie finansowym między Komisją a rządem beneficjenta IPA III (jeszcze nieprzyjęta)
Okres programowania 2014–2020 IPA II:
- rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 231/2014
- art. 5 i 16 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 447/2014
Okres programowania 2007–2013 IPA I:
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji
Okres programowania 2021–2027:
- rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2024/204
- rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2024/203
- art. 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/691
Okres programowania 2014–2020:
6. Harmonizacja unijnego prawa karnego
Konwencje dotyczące harmonizacji prawa karnego UE
- Ochrona interesów finansowych UE: konwencja UE z dnia 26 lipca 1995 r. i jej trzy protokoły („konwencja w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich [konwencja PIF] i protokoły do niej”):
1) protokół pierwszy
2) protokół drugi i sprawozdanie wyjaśniające
3) protokół w sprawie kompetencji Trybunału Sprawiedliwości
- Zwalczanie korupcji z udziałem urzędników UE i państw członkowskich: konwencja UE z dnia 26 maja 1997 r.
Sprawozdania Komisji z wdrożenia przez państwa członkowskie postanowień konwencji UE z dnia 26 lipca 1995 r. i związanych z nią protokołów:
a) sprawozdanie z 2004 r. i załącznik
b) sprawozdanie z 2008 r. i załącznik
Uwaga: W przypadku wszystkich państw członkowskich UE z wyjątkiem Danii konwencja w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich zostanie zastąpiona dyrektywą PIF (zob. poniżej). Konwencja PIF nadal będzie miała zastosowanie wyłącznie do Danii. Termin wdrożenia dyrektywy PIF upływa w lipcu 2019 r.
Dyrektywa w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii („dyrektywa PIF”)
Państwa członkowskie związane dyrektywą (wszystkie państwa członkowskie z wyjątkiem Danii) mają dwa lata na jej transpozycję (do lipca 2019 r.). Po upływie tego terminu dyrektywa zastąpi konwencję PIF i protokoły do niej w przypadku tych państw członkowskich, które są nią związane, natomiast konwencja PIF nadal będzie obowiązywała w Danii.
7. Organizacja pracy
- Porozumienie robocze między Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) a OLAF, 2023 r.
- Porozumienie robocze w sprawie współpracy między OLAF-em a Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), 2020 r.
- Porozumienie robocze między OLAF a Prokuraturą Europejską (EPPO), 2021 r.
- Porozumienia robocze między Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) a Komitetem Nadzoru OLAF, 2021 r.
8. Umowy ze stronami trzecimi
9. Środki zwalczania nadużyć celnych w ramach preferencyjnych systemów taryfowych
Preferencje taryfowe dla towarów mogą zostać zawieszone na mocy klauzul dotyczących zwalczania nadużyć finansowych, jeżeli:
- doszło do nadużyć na dużą skalę lub poważnych nieprawidłowości
- lub współpraca między zainteresowanymi stronami nie jest wystarczająco efektywna, aby skutecznie przeciwdziałać naruszeniu przepisów prawa celnego.
Celem klauzul dotyczących zwalczania nadużyć finansowych jest eliminowanie nielegalnego handlu poprzez zapobieganie nadużywaniu preferencji taryfowych. Klauzule te mają wspierać podmioty gospodarcze działające zgodnie z prawem i eliminować nieuczciwą konkurencję.
Unia Europejska przyznaje krajom spoza UE preferencje taryfowe, pod warunkiem że są one powiązane z właściwymi środkami zwalczania nadużyć finansowych. Zasada ta została określona w dokumentach politycznych przyjętych przez: Komisję, Radę, Parlament Europejski oraz Europejski Trybunał Obrachunkowy.
W związku z powyższym klauzule dotyczące zwalczania nadużyć finansowych są elementem:
- wszystkich systemów autonomicznych, takich jak ogólny system preferencji taryfowych (GSP), obejmujący około 76 krajów (w 2018 r.)
- konwencjonalnych preferencyjnych środków taryfowych, tj. umów o wolnym handlu (FTA) lub umów o partnerstwie gospodarczym (EPA), które obejmują ponad 45 kolejnych krajów.
Klauzule dotyczące zwalczania nadużyć finansowych mogą nosić różne nazwy, na przykład:
- szczególne postanowienia dotyczące współpracy administracyjnej (umowa o wolnym handlu z Kolumbią, Peru i Ekwadorem; również oczekująca na wejście w życie umowa z Meksykiem)
- egzekwowanie preferencyjnego traktowania (Chile)
- brak współpracy administracyjnej (Czarnogóra)
- szczególne środki dotyczące zarządzania traktowaniem preferencyjnym (umowa z Wietnamem i oczekująca na wejście w życie umowa z Japonią).
Wykaz klauzul dotyczących zwalczania nadużyć finansowych
10. Orzecznictwo
Wykaz orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej mających znaczenie dla OLAF-u